Φρόνιμα;! Να χαλαρώσω;! Για το καλό μου;!

Άκου εκεί να χαλαρώσω, να ηρεμήσω και να το πάρω αλλιώς, για το καλό μου. Όλοι ξέρετε ξαφνικά κάτι για το καλό μου, εκτός από μένα; Γιατί μερικοί άνθρωποι αγαπάνε μόνο την εικόνα που έχουν για σένα και όχι εσένα; Σε αγαπάνε πραγματικά αυτά τα άτομα; Μπορεί να σε αγαπάει κάποιος που δεν μπαίνει ποτέ στον κόπο να σε καταλάβει, με τους δικούς σου όρους;

Άκου relax και take it easy. Σε αυτόν τον κόσμο έχεις πολλές αιτίες για να εξοργίζεσαι. Και ακόμα και αν δεν βγαίνει πουθενά, και το να εξοργίζεσαι μονάχα δείχνει πως δεν έχεις σαπίσει, πως δεν έχεις γίνει το ανθρωπάκι του "ωχ αδερφέ, ντάξει δίκιο έχεις, αλλά...". Καλός ο Mika και ωραίο το relax take it easy. Αλλά υπάρχει και ένα άλλο κομμάτι, πιο κομματάρα, που το αφιερώνω σε όλους εσάς, "φίλοι μου":

I ain´t gonna be, easy, easy

Τhe only time I´m easy´s when I´m

Killed by death

Άντε μπράβο, "φίλοι" μου....

Πίσω - αλλά σε τι;

Γεια χαρά μπλογκόφιλοι!

Καιρό έχουμε να τα πούμε, το ξέρω, εγώ φταίω βασικά. Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και το ενδιαφέρον. Δεν την τσίμπησα την αδειούλα sidd, δυστυχώς. Όπως σου έχω πει και παλιότερα, ο φίλος σου ο R2-D2 είναι οδοστρωτήρας. Πήγε, το έζησε, το άντεξε και κράτησε και το χιούμορ του ώστε να γράψει ένα φοβερό post και να τους κράξει όλους. Μακάρι να του έμοιαζα, αλλά εγώ δεν το έχω. Ομολογώ πως σε ζήλεψα φίλε R2-D2. Ένας φίλος μου που πήγε Πόρο νομίζει ότι σε αναγνώρισε από τα ονόματα στα οποία αφιέρωσες το post. Δεν σε ήξερε προσωπικά, αλλά ρωτάει αν είσαι αυτός που το 'χε ρίξει στο τραγούδι παρέα με έναν Σαλονικιό, όταν σας είχαν χώσει αγγαρεία σε κάτι τουαλέτες. Του 'χατε κάνει μεγάλη εντύπωση, σας έλεγε the untouchables.

Εγώ παιδιά δεν το άντεξα. Ήταν πέρα από μένα. Πήρα αναβολή, έγινε χαμός, πλακώθηκα με πολύ κόσμο, συγγενείς και φίλους. Έχω περάσει μαύρες μέρες (και πιο μαύρες νύχτες) και πάσχω από writer's block. Δεν έχω κάτι να σας γράψω, έχω στερέψει. Θα φύγω για εξωτερικό, μακριά, και είμαι στις αναμπουμπούλες. Θα προσπαθήσω να είμαι πιο συνεπής, μελλοντικά.

Να είστε όλοι καλά. Και να θυμόμαστε όλοι μας την Αμαλία, μην την ξεχάσουμε.