Μπορεί δίκαια...
Προκάλεσα με πάθος τη ζωή
Ασέβησα δύο φορές γιατί τους ήξερα τους Νόμους
Προκάλεσα με πάθος τη ζωή
Ασέβησα δύο φορές γιατί τους ήξερα τους Νόμους
Άσκησα την όραση για μακριά
Κι έχασα τα κοντινά μου
Κι έχασα τα κοντινά μου
(δεν είναι από τον δίσκο. Έβαλα τον δίσκο γιατί παίζει όλη μέρα στο πικάπ του κεφαλιού μου σήμερα)
1 comment:
anasazi...υποκλίνομαι φίλε.
"Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις.
Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια.
Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις.
Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς.
Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και
οι φίλοι μου με φοβούνται. Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες
έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε
φορά που ακούω "Κατερίνα" τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον.
Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε
πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες,
γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια.
Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια.
Στο μυαλό είναι ο Στόχος
το νου σου ε;"
Post a Comment