Wednesday, April 11, 2007

Στα Φανάρια Της Γερμανίας

Μέσα στο 2007, ένας συμπατριώτης και "συνάνθρωπός" μας (τα εισαγωγικά δεν είναι τυχαία), 36 ετών, ενεπλάκη σε αυτοκινητιστικό ζήτημα στη Γερμανία. Αντιγράφω από την περιγραφή των συνθηκών ατυχήματος που ο ίδιος κατέθεσε στην ασφαλιστική του, κρατώντας απαράλλαχτη την ορθογραφία (το πού τη βρήκα είναι μια άλλη ιστορία):
-
Ήμουνα στα φανάρια και περίμενα να ανάψι το πράσινο σταματιμένος (έβρεχε). Αυτή η πουτάνα έρχετε και μου τιν ανάβι. Κατεβένο κάτο και τις λέω στραβομάρα έχεις; Αυτή μου απαντά ότι εγώ έβαλα την όπισφεν και τι χτίπισα. Τις μάνας σου... τις λέω που σε χτίπισα. Πίγε να βγη και αποπάνο η κουφάλα. Τις λέο να ρθουν οι μπάστη και αυτή φέβγι. Δεν πίρα τιλέφονο εγώ τους μπάστι γιατί δεν είχα μονάδες. Πάω εγώ στην αστυνομία και τιν βγέπο εκεί. Μας πίραν κατάθεσι και μου πε η αστυνομικός να πληρόσο τιν ζημιά της και να τελιόνουμε. Τις λέω εγώ να πάρι τα (Αρχ.) που θα τιν πλιρόσο. Και τόρα θα πάμε στα Δικαστίρια. Στήλτε δικιγόρο γιατή την γαμήσαμε άμα πάμε στα δικαστίρια. Ηποστιρίζοντε μεταξί τους οι Γερμανί. Ότι δεν καταλαβάτε πάρτε τηλέφωνο.
-
Να βάλω τα γέλια; Να μπήξω τα κλάματα; Σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει πιθανότητα ούτε ένα τοις εκατό εγώ με τον άνθρωπο αυτόν να συνυπάρξω χωρίς να γίνουμε μπίλιες. Χαίρομαι πολύ που ζει στη Γερμανία. Λυπάμαι μόνο τους Γερμανούς που θα πέσουν πάνω του.

1 comment:

tink said...

τώρα γιατί γίνεσαι ρατσιστής με τους έλληνες ρε φίλε;:pp

ωραίος ο τύπος πάντως, τα μπινελίκια πρώτη μούρη.